Het was 1990 toen de Ierse zanger en songschrijver Glen Hansard besloot om zijn eigen groep op te richten. Dat werd ‘The Frames’ waarmee hij enkele schitterende platen heeft uitgebracht en meerdere hits in Europa heeft weten te scoren met o.a. “Finally” en “Falling Slowly”. Toen de drukte rond ‘The Frames’ wat was gaan liggen begon hij in 2006 met ‘The Swell Season’, een folkduo dat Glen Hansard vormde met de Tsjechische zangeres en pianiste Markéta Irglová, hetgeen ook een paar hitjes opleverde.

In 2012 verscheen zijn eerste soloalbum “Rhythm And Repose”, gevolgd door “Didn’t He Ramble” in 2015 en “Between Two Shores” in 2018. In de week die aan zijn 49e verjaardag op 21 april vooraf gaat verschijnt de vierde soloplaat van Glen Hansard onder de titel “This Wild Willing”. Het album kwam tot stand met de hulp van een hele serie muzikanten - 24 stuks in totaal - die hij in de voorbije jaren overal in Europa was tegen gekomen, met o.a. Michael Buckley op blazers, Rosie McKenzie op viool, Eamon O’Leary op banjo, bouzouki en mandoline, ‘The Frames’-collega Joe Doyle op basgitaar en pianiste Markéta Irglová voor vocale support.

Glen Hansard citeert de namen van Leonard Cohen, Bob Dylan en Van Morrison als zijn belangrijkste muzikale invloeden en tijdens zijn live optredens durft hij wel eens nummers van één van deze drie grootheden te coveren. Op het voornamelijk in Parijs gecomponeerde en tot stand gekomen album “This Wild Willing” is er echter geen plaats gereserveerd voor coverwerk want enkel eigen songs vormen de tracklijst van twaalf nummers op deze plaat.

Met het door allerlei kakofonische geluiden samengestelde nummer “I’ll Be You, Be Me” wordt deze plaat behoorlijk luid geopend. Daarna is er enkel ruimte voor een door Markéta Irglová bespeelde piano in de begeleiding bij het aanvankelijk geheel akoestisch gebrachte “Don’t Settle”, maar de song zwelt langzaam maar zeker aan uit tot een heus rockepos.

Het eerste echte rustpunt krijgen we in het op de audio video te beluisteren liedje “Fool’s Game”, een sobere en melancholische ballad die eveneens even uitbarst naar het einde toe, maar die ook op majestueuze wijze wordt gezongen door Glen Hansard. Dit indrukwekkend mooie liedje is voor ons het absolute hoogtepunt van deze nieuwe plaat, wat zeker niet wil zeggen dat er geen andere pareltjes op “This Wild Willing” terug te vinden zijn.

Dan denken we vooral aan het ritmisch swingende “Race To The Bottom”, het knap met strijkers georkestreerde “Mary” en twee geweldig mooie nummers die elk zo’n zeven en halve minuut duren: “Weight Of The World” en “Good Life Of Song”. Afsluiten doet Glen Hansard op deze plaat met een nummer dat een typische song uit zijn repertoire zou kunnen genoemd worden: het als een Ierse folktraditional klinkende “Leave A Light” met enkel een akoestische gitaar en viool in de begeleiding.

(valsam)